CRISTO REI - B

Xn 18, 33b-37

Naquel tempo, díxolle Pilato a Xesús:

- Es ti o Rei dos Xudeus?

Xesús respondeu:

- Dilo ti pola túa conta ou dixéroncho outros de min?

Pilato replicou:

- E logo son eu xudeu? A túa xente e os sumos sacerdotes entregáronte a min: que fixeches?

Xesús contestoulle:

- O meu reino non é deste mundo; se deste mundo fose, os meus oficiais loitarían para que ninguén me entregase aos xudeus; pero o meu reino non é de aquí.

Díxolle entón Pilato:

- Logo ti es Rei?

Xesús respondeu:

- Tal como o estás dicindo, eu son Rei: para iso nacín e para iso vin ao mundo, para dar testemuño da verdade; todo o que está aberto á verdade, escoita a miña voz.

 

COMENTARIO

Celebramos hoxe a festa do noso encontro definitivo con Xesús, Rei e Señor do universo. Nese momento final da nosa historia humana atoparán sentido todas as vivencias: a nosa loita persoal por vencer o mal, a nosa entrega xenerosa a prol dos demais, as nosas alegrías e tamén as nosas penas. O Señor recollerá todo o bo, pouco ou moito, que fixemos: por cada acción boa, por pequena que sexa, teremos unha recompensa de felicidade. Hoxe celebramos esta festa final da humanidade, que nos ten que animar a comezar un novo ano de traballos na tarefa da construción do Reino que Xesús soñou.

Na primeira lectura deste día, o Libro de Daniel presenta ao Fillo do Home, a quen Deus dá un poder total e todos os pobos loarán e respectarán.

En relación con esta primeira lectura está o salmo 92, que rezamos hoxe. Nel loamos a Xesucristo, que reina revestido de maxestade e cinguido de poder.

A segunda lectura forma parte do inicio do libro da Apocalipse. O autor lembra que Xesús derramou o seu amor na Cruz por nós e agora é o «Príncipe dos reis da terra e nos converteu en sacerdotes para Deus, o seu Pai».

En contraste con estas tres primeiras visións, no evanxeo, o breve diálogo entre Xesús e Pilatos revela uns trazos que nos convidan a descubrir as características do novo reino co que Xesús soña, características que coñecemos os crentes e que refrescamos na nosa reflexión de hoxe.

Xesús di a Pilatos: «O meu reino non é deste mundo».  Pilatos non entendía que puidese haber un reino fóra do mundo coñecido e cunha estrutura diferente aos reinos coñecidos. Con todo, aí quedaba a dúbida de que a proposta do reino de Xesús puidese poñer en perigo a actual orde establecida. San Xoán di precisamente isto: Hai outra forma de entender o mundo e de gobernalo.

O reino, do que Xesús é rei, é un reino baseado en relacións de irmandade entre todos os homes. Deus maniféstase como o Pai de todos e Xesús é enviado ao mundo como rei, fillo predilecto do Pai, para dar testemuño da verdade; e nisto consiste precisamente o ser rei: «ser testemuña da verdade».

Trátase dun reino no que quen queira ser o primeiro ha de destacar pola súa entrega e servizo cara aos outros; con especial solicitude cara aos pobres, os máis humillados, os máis desamparados de entre os irmáns. Xesús destacará como primeiro en dar a súa vida na Cruz. Tras el, os seus discípulos; tamén nós estamos chamados a ser testemuñas da verdade, é dicir, chamados a dar a nosa vida polos outros.

«Todo o que é da verdade, escoita a miña voz». Os reinos do noso mundo están baseados na mentira, no engano, na extorsión, na estafa, na explotación dos máis pobres e débiles, na humillación.

Así pois, no día de hoxe, o último día do ano litúrxico, meditamos no final da historia humana de Xesús, que é tamén o final de nosa propia historia. 

O proxecto do reino de Xesús soa a utopía, pero é unha visión clara e certa do futuro que lle espera á humanidade, proxecto no que Xesús comprometeu a súa palabra e testificou coa súa morte en cruz.